Opis: Symbiofaerietaxiplasm oder Feen von Hadres: Reżyseria: Christian Karst, Georg Vogt. Z Bindu, Doro, El i Mother Goose. Symbiofaerietaxiplasm to eksperymentalny dokument opowiadający o początkach radykalnego ruchu faerie w Austrii. Wynika to z zawłaszczenia subkultury queer, która pojawiła się na scenie gejowskiej w San Francisco w latach 70. XX wieku we współczesnym środowisku austriackim. Ekipa filmowa współpracowała z wróżkami od 2012 do 2014 roku. W tym czasie wróżki odnalazły swoje miejsce w Dolnej Austrii, ale zaprosiły także międzynarodową społeczność wróżek na pierwsze międzynarodowe spotkanie wróżek „The Sound of Faeries” w Alpach. Film ukazuje wróżki podczas wydarzeń publicznych, ich pokazów, codziennego życia w ich sanktuarium, ich zgromadzeń i różnych ceremonii. Przywłaszcza sobie także ich artystyczne sposoby wyrażania głównych problemów ruchu w sposób kooperatywny. Traktując bardzo poważnie ideę faerie przestrzeni twórczych i eksperymentalnych oraz ich potencjału do samorozwoju, film przyjmuje otwarte formy artystyczne, eksperymentalnie wykorzystując przestrzeń filmową. Zamiast linearnej narracji film składa się z 7 rozdziałów i 4 przerywników, z których wszystkie skupiają się na różnych rodzajach artykulacji. Jedno z głównych pytań ruchu faerie stanowi również interesujące wyzwanie dla formy filmowej przyjętej w filmie: jak możemy wyrazić siebie, nie popadając w fałszywe bezpieczeństwo obiektywności i odpowiadających jej norm? Film opiera się na podobieństwie sztuki i ludzi, traktując je poważnie jako nierozwiązywalne zagadki, które angażują nas w owocny proces interpretacji. Jakakolwiek prawda zawarta w tym filmie wyłania się ze zbiorowej interakcji wszystkich zaangażowanych w niego osób.